خيييييييلي داستان جالبي بودخاله جووون

فكر نكن فقط آدما آه مي‌كشن.ماشينا هم آه دارن مخصوصا پي‌كي‌ها.آهش تو رو گرفته بود

از خوندن مطلبت مثل هميشه لذت بردم. دمت گرم خانم گلم.
از طنزي که تو کارات هست خيلي خوشم مي ياد. جديدا به سرم زده منم يک وبلاگي براي خودم بزنم و حرف هاي توي دلم را بريزم رو دايره. فکر کنم خودش يک تمرين نويسندگي است.
موفق باشي با ماشينت. دلت مي ياد ازش جدا بشي.

واي!!!!!!!!!!!! چه ماجراهايي داشتي خواهر! کاشکي همون اول با دربستي مي رفتي. شرمنده

خيلي زيبا مينويسي عزيزم واقعا از خوندن نوشته هات لذت بردم

سلام عزيزم مرسي که بهم سر زدي خيلي خوشحال شدم نظرتو ديدم