اگر گریه کنی 

که آفتاب را از دست داده ای
ستارگان را نیز
از دست خواهی داد

***

از شعله
به پاس روشنایی اش
سپاس گزاری کن،
اما چراغ دان را نیز
که همیشه صبورانه در سایه می ایستد
از یاد مبر

***

ای سبزه کوچک
گام های تو کوتاه است
اما زمین، زیر پای توست

***

هر کودکی
با این پیام
به جهان می آید
که خدا
هنوز
از انسان نومید نیست

***

تو قطره بزرگ شبنمی
زیر برگ نیلوفر
و من قطره ای خرد
روی آن
این را شبنم به دریاچه گفت

***

شامگاه به خورشید گفت:
 تو نامه عاشقانه ات را
برایم به ماه بفرست،
و من پاسخ هایم را با اشک
بر علف ها خواهم گذاشت

***

ممکن
از نا ممکن می پرسد
 خانه ات کجاست؟
پاسخ می دهد
در رویاهای یک ناتوان

نوشته شده در دوشنبه 92/4/17ساعت 12:29 صبح توسط هدیه نظرات ( ) |