نظرات ياداشت رمضان آن سالها-يادداشتي از خودم

+ شمسي

مطالبت ذهنم را ميبرد به سالها قبل بجكي خودم وراديو قهوه اي بابا كه هر سحر بيدارمان ميكرد ومامان كه بيصدا دراشبزخانه مشغول بودبابا به كوجه ميرفت تاهمسايه هاي خواب مانده ازسحررا بيداركند واين قراري بود بين مردم ان زمان .بابا مفاتيح رابازميكردواللهم اني راباصداي بلندميخواند .صداي قران خواندن مردهمسايه ازحياطشان بكوش ميرسيددران سحرهاي تابستاني .يادهمه ان ادمهاي باصفابخير

پاسخ

کجاست اون کوچه؟... چي شد اون خونه؟... آدماش کجان؟... خدا مي دونه