تا خنده ی تو میچکد از خوشه ی لبها

بیچاره بمی ها و غم نرخ رطب ها

***

دنبال دو رج بافه از ابریشم مویت

تبریز شده قبر عجم ها و عرب ها

***

قاجاری چشمان تو را قاب گرفته ست

قنداق تفنگ همه مشروطه طلب ها

***

از عکس تو و بغض همین قدر بگویم

دردا که چه شبها و چه شبها و چه شبها

***

قلیان چه کند گر نسپارد سر خود را

با سینه ی پر آه به تابیدن تب ها

***

گفتم غزلی تا ننویسند محالست

ذکر قد سرو از دهن نیم وجب ها

حامد عسکری

نوشته شده در سه شنبه 93/3/20ساعت 4:38 عصر توسط هدیه نظرات ( ) |