زندگی رسم خوشایندیست
اگه اهل مشهد باشین و اهل ادبیات داستانی باید جلسه ی سه شنبه های حوزه ی هنری رو بشناسین . محفلی گرم و بی ریا که عصرهای هر هفته ، عده ای اهل دل رو از خونه هاشون می کشونه اونجا و مجالیه برای شنیدن داستان و گفتگوهای صمیمانه و دوستانه.این جلسه طی طی سالیان دراز، دوستان و همراهان زیادی داشته. عده ای مسافر و رهگذر و عده ای ثابت قدم . جلسات سه شنبه از آبانماه پارسال یک همراه خیلی عزیز پیدا کرد. استاد محمد ریاحی مدرس و محقق ادبیات داستانی. توی این مدت ازش درسها آموختیم و نکته ها یاد گرفتیم. امروز وقتی وارد جلسه شدم بطرز غافلگیرکننده ای متوجه شدم آقای ریاحی برای تدریس ، عازم خارج از کشوره و دیگه این فرصت ازمون گرفته خواهد شد تا توی جلسات از صحبتها نصیحتها و حرص وجوش خوردنهاش برای بهترشدن داستانهامون بهره مند شیم. هیچوقت فکر نمیکردم چنین اتفاقی بیفته. در تمام این یکسال به فکر روزی بودم که داستانامو به استاد بدم و حرفای آموزندشو راجع به یک به یک کارهام بشنوم. ولی افسوس که ما آدمها همیشه تو زندگی درحال ازدست دادن فرصتهاییم! امروز جلسه حال و هوای عجیبی داشت. خانم بابایی متنی رو که آماده کرده بود از طرف همه ی بچه ها به استاد تقدیم کرد. خانم صدقی ، خانم جواهری و آقای سوزنچی هرکدوم به نوبه شعری خوندن . و بدرقه ی راه استاد کردن. جلسه با عکسهای یادگاری به پایان رسید همه از خاطراتشون طی این یکسال گفتند و من چیزی جز اشک نداشتم که بدرقه ی راه کنم . ستاد ریاحی! اگه تو این مدت از روی خامی و کم تجربگی و کم صبری حرفهایی زدیم که دلتون شکست ما رو ببخشید. که میدونم بخاطر دل دریاییتون خواهید بخشید. امیدوارم دور از وطن سالم و خوشبخت باشین . در پایان اینکه هیچوقت خاطره ی مهمون نوازی گرمتون و چهره ی مهربون و خندونتون از یاد من و دوستانم نخواهد رفت . بدررود!
| Design By : Pichak |
![رادیو ایران زمین](http://<a href="iranzaminradio.760.ir"><img src="static.mihanblog.com//public/user_data/web_photo/408/1221762.jpg?2582" width="150" hei){kind=link}